27 april 2006

Japans eten


Hoi, fans van de weblog ! Ik begin weer wat zin in van alles te krijgen. Heb zelfs weer eens een nacht doorgeslapen (ik lijk wel een baby, als je baby voor het eerst een nacht door slaapt ben je ook zo enthousiast)

Afgelopen week gaven mijn dochter en schoonzoon een klein feestje ter ere van hun verjaardag, in februari en maart. (dat werd dus wel tijd !)

We gingen eten bij de Japanner, in Assen. Maaike en Onno wonen in Emmen, dus vandaar.
Hierbij zie je een foto van mijn zoon Jorick, dochter Maaike en schoonzoon Onno (v.l.n.r.)

Je ziet dat eten met stokjes best gaat, al doe je er wel wat lang over. Dat maakt het meteen extra gezellig.

Groetjes, juf Madeleine

13 april 2006

Hoe gaat het met jullie ? Met mij gaat het wat beter.

Foto: Jeldert kijkt nieuws uit de natuur

Lieve kids, ouders en andere fans van de weblog.

Morgen alweer Goede Vrijdag, de school is dicht en jullie mogen nu ook van een paar welverdiende vrije dagen genieten.
Ik wens iedereen hele fijne Paasdagen, ik hoop op veel zon, want ik heb echt genoeg van al dat sombere weer. Elk moment als de zon schijnt zoek ik een plekje hier in huis om even van de zon te genieten. Jullie weten wel dat ik de zon altijd binnen laat !

Ik heb al mijn muziek CD's eens uitgezocht en ben heel veel aan het luisteren naar allerlei verschillende soorten muziek. Alleen meezingen uit volle borst is een beetje moeilijk als mijn man boven zit te werken, dus dan wacht ik maar tot hij er even niet is.

Verder, ja, wat doe ik verder eigenlijk ? Een beetje tekenen, een beetje lezen, een beetje breien, beetje vervelen, opruimen en een heleboel nadenken. Daar heb ik in tijden niet zoveel tijd meer voor gehad. En dat schijnt toch nodig te zijn.

Vandaag had ik juf Anneke aan de telefoon, die vertelde me dat Jeldert naast haar zat en ik, sukkeltje (ik zeg het over mezelf hoor!) denk pas als ze heeft neergelegd: "Hee, ik had Jeldert wel even met Jeldert willen praten Oeps. Stom ! Nou, Jeldert, alsnog de groeten !

Kelly, heel hartelijk bedankt voor je mooie boekje, Froukje, de familie Visser, Minnema, Minnesma(2x), de Haan (van nr 10) voor de leuke kaarten, Marvin voor de leuke brieven en Harm en Melanie, ja ik vind het leuk als jullie mailen, juf Magdalena,juf Coosjejuf Anneke en juf Japke, bedankt voor de mail, juf Gea, wat leuk om even bij te praten en de hele klas bedankt voor de dolfijn (dol-fijn, hoor!) en alle collega's voor de vlinder.

Verder wil ik juf Trynke nog even BETERSCHAP wensen.

Liefs voor iedereen in Haskerhorne

juf Madeleine
Ik hoop niet dat ik iemand vergeten heb te bedanken.
Bedankt allemaal voor de belangstelling, dat doet een mens goed!

11 april 2006

Verhaal van Femke en Inez, taalopdracht

Rianne vertelt: Toen ik mijn moeder kwijt raakte……..


Ik liep met mijn moeder door de stad. Bij een sportzaak bleef ik heel lang staan om naar de kleurige sportkleding te kijken die in de etalage lag. Toen ik weer om mee heen keek zag ik mijn moeder niet meer staan.Ik riep: Mama! Mama! Waar ben je gebleven! Ik keek naar alle kanten en zag haar nog niet. Na een paar minuten zoeken raakte ik in paniek en begon kei- kei hard te huilen. Er kwam een man naar me toe. “Nou, nou “ zei hij en streek me over mijn haar “vertel het maar, wat is er aan de hand?” “Ik ben mijn moeder kwijt”snikte ik. “Waar heb je haar voor het laatst gezien ? “vroeg de man, die grijs haar had en een vriendelijk gezicht, als van een opa, terwijl hij zijn hand in zijn zak stak “Wil je een snoepje ?”Ik snikte nog wat na. De man grabbelde verder in zijn zak en …haalde er een zakdoek uit. Geen snoepje. Ik wachtte. Toen haalde de man een stuk touw uit zijn zak. Hij deed net of hij nog door zocht en pakte me opeens bij mijn bovenarm. Hij deed me pijn Ik stond stijf van schrik, kon me niet bewegen en keek de man aan. Die bond het touw om mijn armen. Ik probeerde nog los te komen toen hij mijn armen vastbond, maar het was te laat.Ik probeerde te schreeuwen, maar toen ik mijn mond open deed kreeg ik de zakdoek omgebonden. Ik kokhalsde, de stof voelde ruw in mijn mond. Ik probeerde nog geluid te maken. Toen zei de man “Nou hou je op met schreeuwen anders gooi ik je in de gracht“ Ik maakte een soort gorgelend geluid.Gooi me maar in de gracht dacht ik Alles beter dan dit! Hoewel, hoe moest ik zwemmen als mijn handen gebonden waren ? Opeens hoorde ik een enorm gebrul: Mijn moeder kwam eraan. Haar gezicht was verwrongen van boosheid, ze leek een halve meter groter dan straks en ze was zo boos als ik haar nog nooit gezien had. “Blijf met je vuile poten van mijn dochter af “ brieste ze, duwde de man met de tas nog in haar hand met een zet omver en daar ging hij, de gracht in. Ze keek me aan, sloeg haar armen om me heen en zei “Kindje toch” Terwijl ze de zakdoek los knoopte bleef ze dat maar zeggen: “Kindje toch, kindje toch”

Toen we naar beneden keken zagen we de man watertrappelen en hoorden we hem roepen, “haal me eruit, haal me eruit” “Ik ga de politie bellen, dat ga ik doen “schreeuwde mijn moeder naar beneden. “Lelijke kinderlokker!“ De omstanders, die bezig waren manieren te bedenken om de man uit het water te halen keken elkaar ontzet aan. Een man gooide een boei in het water en schreeuwde “Je houdt jezelf maar boven water, wij zorgen wel dat de politie je eruit haalt, ik ga een kinderlokker niet helpen, bekijk het maar. “ Het duurde wel een uur voordat de politie de man uit het water had gehaald en toen moesten we nog mee naar het bureau om proces verbaal op te maken.

“Daarom was ik dus te laat, juf, voor het voorbereiden van de open dag”

07 april 2006

Groeten van juf Madeleine ( en wat staat Marvin er leuk op) Foto: Deva Bronsgeest

Update juf Madeleine

Hallo, kinderen en ouders van de Lytse Mienskip en fans van de weblog.

Zojuist heb ik eindelijk de laatste foto's op de weblog gezet van het laatste officiele (hier horen puntjes op maar dat lukt me dus even niet, sorry)
huisbezoek van dit schooljaar.
Dat was bij Marvin thuis. Heel gezellig. Marvin vertelde dat zijn vader en moeder met vakantie zouden gaan, op de wintersport en dat opa en oma uit Rotterdam zouden komen om op te passen op Marvin en Deva. De voorpret was groot. Ik heb toen gevraagd of opa misschien in de klas iets wilde vertellen over het wonen in een grote stad en Marvin beloofde me het aan zijn opa te vragen. Toen wisten we nog niet dat die vakantie abrupt afgebroken zou worden door het overlijden van opa.
Een verdrietige tijd volgde en helaas zit de familie Bronsgeest daar midden in.
Ik hoop dat ze steun bij elkaar zullen vinden om het verlies een beetje dragelijk te maken. Wij hopen (op school)dat we daar een beetje aan kunnen bijdragen.
En ook al zit ik thuis, ik leef toch met jullie mee !
Lieve Jolande en Ed, Marvin en Deva, laat je niet kisten, hou elkaar vast, rouwen is hard werken, dat kunnen veel mensen beamen, helaas.
Heel veel sterkte.


Tja, en nu ben ik dus al een weekje (ik maak er maar een verkleinwoord van, dan lijkt het niet zo erg) thuis, op advies van mijn huisarts.
Nee, ik heb geen 42 graden koorts, geen griep, maar wel allerlei andere vreemde (of minder vreemde) klachten, niets wat niet met rust en beweging en andere dingen doen dan werken over zal gaan.

Ze zeggen wel eens, dan had je maar een vak moeten leren en tja, wie wordt er nou juf, op MIJN leeftijd ;)

Nou, mensen, ik vind het nog steeds heeeeeeeeeeeeeel erg leuk om juf te zijn, alleen is het even te veel, met alle zaken die nog om het lesgeven heen horen.

Gelukkig heb ik gehoord dat jullie een hele goede juf als vervangster hebben gevonden, voor de tijd dat ik er niet ben. Daar ben ik heel blij mee, maar ik hoop wel dat jullie me nog wel terug willen, als ik weer beter ben !!!Ik hoop dat ik de week voor de meivakantie weer kan beginnen.

Lieve mensen, bedankt voor de reacties die ik al heb mogen ontvangen, de mailtjes en de kaarten, ik doe mijn best om weer snel normaal te worden (hoewel, dat zal me wel nooit lukken, denk ik,maar ja, misschien moet je wel prettig gestoord zijn in het onderwijs ?????) Een beetje zelfspot is nooit weg.
Ik hoop, net als jullie, op mooi weer, ga maar veel naar buiten in de frisse lucht, dat schijnt gezond te zijn. Verder vindt mijn man het (gelukkig) nog wel gezellig dat ik een beetje in huis rondscharrel, dus ook op dat gebied gaat het goed.

Hebben jullie nog vragen over rapporten, (die zijn gelukkig af) of over andere zaken, mail of schrijf gerust, mijn e-mail adres is
mkoedijk@12move.nl

Alle kids, een dikke knuffel (yak, sorry) offe, een vrijdagmiddaghand-op-afstand (ook voor Nienke H), zet 'm op allemaal,gedraag je zoals je bij mij in de klas ook bent. OK ? (Hoewel?)

Alle collega's; veel sterkte met de veranderende school, verdedig het fort voor me en

groeten aan iedereen in Haskerhorne

juf Madeleine

Foto's van Marvin