Afgelopen maandag ging ik om half acht op weg naar school. Helaas was het heel druk, het regende pijpestelen en bij de faslag Heerenween West krioelde alle verkeer door elkaar, een deel vanuit de richting Heerenveen voegt in, een andere deel voegt uit. En toen, tja, moest ik dus een noodstop maken (achteraf bleek dat voor ons een ongeluk was gebeurd ) en stond ik stil, alle snoepjes uit een zakje gevlogen, maar goed, ik stond stil en de bestuurder achter me ook, die daarachter was het ook gelukt op tijd stil te staan,maar helaas waren twee archeologen uit Groningen zo gretig onderweg naar hun werk, een opgraving bij Sneek, dat ze bovenop ons botsten en dus zaten er twee auto's van voren EN van achteren in elkaar, was de mijne van achteren aangereden en het busje zat van voren in elkaar. Mijn trouwe Fiat was de enige die nog rijden kon. De andere moesten op een takelwagen afgevoerd worden.
Maar eerst politie erbij, afzetting en natuurlijk was een enorme file tussen Drachten en Heerenveen het gevolg. (Sorry, collega's in Joure, het was niet MIJN schuld, IK heb niet gebotst, hoor.)
We hadden het laatst bij begrijpend lezen in de klas over oorzaak en gevolg, kan ik dit voorval mooi als voorbeeld gebruiken !
Na zo'n drie kwartier wachten in de berm, want in de auto zitten is te gevaarlijk,kon ik nat tot op het hemd naar huis, niet al te snel, zei de politieagent, want je weet maar nooit of de auto het nog goed doet. Ik kreeg wel een telefoonnummer van hem mee, dat ik kon bellen als ik het niet vertrouwde. Ik heb ook nog een paar minuten in de politieauto gezeten om mijn gegevens en die van het meisje achter me uit te wisselen. Wel vreemd, want die stond dwars over de weg achter onze vier auto's, maar dat was kennelijk niet gevaarlijk, ook niet dat ik naar de passagierskant moets lopen terwijl het verkeer gewoon langs reed. Niet al te kard welliswaar, maar toch.....
Daarna eerst maar naar de huisarts want, au, pijn na de botsing in nek en hoofd, maar het leek allemaal goed. Ik heb het maar even "uitgeziekt" en ben gisteren weer aan het werk gegaan. Het gaat gelukkig goed, wel nog spierpijn, maar dat gaat wel over.
De reactie van mijn collega's en leerlingen was hartverwarmend, dank je wel voor de kaarten, Mariska en Nathalie, maar ik hoop het NOOIT meer mee te maken. Gisteren weer in de file naar school, de A7 is een heel gevaarlijk stukje weg want je krijgt niet de kans om goed afstand te houden, je moet mee in de stroom. Ik vind het dan ook best wel eng om weer in "de trein"te rijden. Maar ook dat gaat wel over. Hoop ik.
Ik ben helemaal niet bijgelovig, maar toch..........................
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten